Rinig na rinig ang panaghoy niya,
Ang mahinang ina sa kanyang kama.
Nanunuot ang sakit sa buo nyang katawan
Pawang hinagpis ang nararamdaman.
—-
Tila may hinahanap na hindi makita
Pangarap na ipinagkait sa kanya ng tadhana.
Pangarap na inasam sa loob ng ilang taon,
Pangarap na sa ngayon ay isang patapon.
—-
Inang nagtiis para sa kanyang anak,
Pagkatapos mapalaki, tuluyang iniwan.
Pakiramdam niya, siya ay itinulak
Sa malalim na bangin ng anak na haragan.
—-
Namumutawi sa mga mata ang kalungkutan
Sanhi ng hindi maipaliwanag na pang-iiwan
Ng mga anak na inaruga’t minahal,
Ng inang ang sarili ay halos di na makilala.
—-
Tuluyan ng iniwan ng ina ang mundong ibabaw,
Hindi na nahintay ang pagsikat ng haring araw
Hindi na nahintay ang pagbabalik ng anak
Di man lang naramdaman ang sigla at galak.
—-
Nakalulungkot isipin ang nangyari sa ina,
Na nagpalaki at nagpakain sa anak na walang kwenta
Buhay ay isinakripisyo, mapagtapos lang siya.
Kay pait ng tadhana, pinaasa lamang siya.
No comments:
Post a Comment